Dziękujemy wszystkim za obserwowanie naszego bloggera, mamy nadzieję że przekazałyśmy Wam trochę przydatnych i interesujących informacji. Po zdjęciach na pewno zauważyliście, że koń może być naszym przyjacielem bo jeździectwo nie jest tylko sportem lecz pasją. Jeśli nie podzielasz tego uczucia nie poznasz sportu więc marnujesz czas.,,Popatrzcie w oczy konia. Jest w nich tyle łagodnej mądrości, ale także niepokój. Od nas zależy, czy będzie w nich także zaufanie''

Kuc Szetlandzki
 Mały kuc o silnej budowie ciała i gładkiej klatce piersiowej. Któtkonożność i głowa zdradzają jego czupurny charakter. Zwykle ma bujne owłosienie grzywy, ogona i szczotek pęcinowych. Umaszczenie różne, także srokate i tarantowate.
Ich wysokość to ok 81-107 cm., kuce typu mini do 86 cm.

Konie Huculskie
Jest to koń o solidnym kośćcu, szlachetnej sylwetce, suchych ścięgnach i stawach nóg. Najczęściej gniady, kary lub bułany, choć często także srokaty, kasztanowaty i myszaty. Umaszczenie koni zależy od rejonu hodowli. Często występuje ciemna pręga przez grzbiet. Do najważniejszych elementów oceny koni huculskich oprócz analizy rodowodowej należy zachowanie typu rasowego oraz zwrócenie szczególnej uwagi na charakter tych koni.
Hodowla na Huculszczyźnie prowadzona była zawsze bardzo prymitywnie. Konie przez większą część roku przebywały na połoninach i tylko w czasie dużych mrozów i śniegów chroniły się do szałasów górskich lub brano je do stajenek przy zagrodach. W lecie żywiły się trawą, w zimie natomiast wypuszczano je do stogów siana, poustawianych na połoninach, przy których pozostawały dniem i nocą. Tylko wyjątkowo w okresach cięższej pracy, dokarmiane były owsem lub kukurydzą. Sposób bytowania tych koni, jak i ciężka praca w terenach górskich przez całe pokolenia, utrwaliły w nich odporność na choroby, wytrzymałość, niewybredność, żywotność, zdrowie i doskonały charakter.
Rasa koni huculskich odznacza się doskonałymi zdolnościami adaptacyjnymi do skrajnych warunków środowiskowych i paszy o niskiej jakości, charakteryzuje się unikalnym genotypem, wysoką płodnością, dobrymi cechami matecznymi i długowiecznością.
Konie huculskie charakteryzują się dużą inteligencją i wytrwałością w pracy. Z reguły są to łagodne i pojętne zwierzęta. Nigdy nie traciły kontaktu z człowiekiem, co niewątpliwie przyczyniło się do ukształtowania ich charakteru i wykształciło, rzadką u innych ras, autentyczną potrzebę i chęć kontaktu z człowiekiem. W oparciu o analizę obecnie hodowanego w Polsce pogłowia koni huculskich został opracowany wzorzec konia rasy huculskiej.

Koń Fiordzki
Konie te pochodzą z Norwegii
Ich wysokość to 135-145 cm.
Cechy typowe: Krępy, silny koń o mocnych kończynach i szyi. Wyłącznie maści bułanej, Fiordingi mają zwykle charakterystycznie strzyżoną grzywę. Włosy grzywy sa stojące, przy czym wewnętrzne pasmo włosów jest czarne, zewnętrzne zaś-jasne. Jednak nie wszyscy właściciele strzygą grzywy.

Haflinger
Głowa Haflingera jest niewielka i ma cały wdzięk głowy araba. Oczy są duże, uszy małe i ruchliwe. Szyja silna, a łopatki długie i skośne. Grzbiet prosty i szeroki, zad zaokrąglony i dobrze umięśniony. Nogi są dosyć krótkie i dobrze ukostnione. Na nogach nie ma zbyt wielu sterczących szczotek, grzywa i ogon obfite.
Znakomite kuce pracujące w górskim terenie. Dziś ta ich właściwość czyni je atrakcją turystyczną. Niegdyś kuce te stanowiły ważną pomoc w transporcie i rolnictwie.
Cechy typowe: Dawniej silne małe konie o budowie typowej dla koni zimnokrwistych, obecnie lżejsze i bardziej szlachetne. W celu uszlachetnienia stosowano krzyżowanie z końmi arabskimi. Maść kasztanowata z jasną grzywą i ogonem. Często występują odmiany na nogach.

Ostatnią rasą są MAŁE KONIE I KUCE
Kuce - to najmniejsza odmiana koni, wykazująca cechy koni prymitywnych. Kuce na pierwszy rzut oka wydają się być ocieżałe, lecz jest to mylne wrażenie, ponieważ konie te są bardzo żwawe i sprytne. Ich wzrost waha sie w granicach 50-145 cm w kłębie. Mimo swego małego wzrostu kuce mogą być bardzo niegrzeczne, a nawet nieznośne. Potrafią dotkliwie ugryźć a nawet kopnąć. Jednym słowem są bardzo złośliwe, ale również zdarzają się koniki o bardzo łagodnym usposobieniu.
Najważniejsze rasy kuców:

• Haflinger
• Koń Fiordzki
• Koń Huculski
• Koń Szetlandzki
  

Konie Shire
Konie te pochodzą z Wielkiej Brytani
Są to wielkie zimnokrwiste konie, jedne z najcięższych, oraz największych koni świata. W ich ojczyźnie można je spotkać nawet jako konie wierzchowe, co wynika z tradycji angielskiego rycerstwa.
W średniowieczu Anglia była ośrodkiem kultury rycerskiej. Rycerze potrzebowali mocnych koni, których widok mógłby trwożyć wrogów. Za największe zwierzęta płacono najwyższe ceny. Dążąc do ideału, hodowcy z wielkim trudem wyhodowali konia dużego i ciężkiego, ale harmonijnie zbudowanego i bardziej nadającego się pod wierzch niż większość koni zimnokrwistych. Tak powstała rasa Shire.
Ciekawostki:
* Shire Horse pochodzą od angielskiej nieistniejącej już dziś rasy Greathorse. Wyhodowane zwierzęta były jednak o wiele większe od greathorse'a i zastąpiły greathorse'y bez problemu.
* Najwyższy udokumentowany koń tej rasy ważył 1500 kg i miał ok. 230 cm (!) w kłębie.
Wysokość: powyżej 180 cm w kłębie, nierzadko niecałe 2 m
Maść: gniada z dużymi białymi odmianami na głowie i kończynach, siwa, skarogniada i kara
Pochodzenie: Wielka Brytania, hrabstwo Shire
Cechy tyowe: Są największymi końmi świata, bardzo często ciemnogniade, z białymi odmianami na kończynach. Obfite szczotki pęcinowe, grzywa i ogon. Budowa ciała harmonijna, nogi długie, sucha głowa na wysoko osadzonej szyi.